گوشت مرغ

 

 

اگر بخواهیم گوشت مرغ را در یک کلام شرح دهیم، "همه کاره بودن" توضیح مناسبی است. تردیدی نیست که مرغ جایگزینی سالم و مناسب برای گوشت قرمز می ‏باشد

 

منبع خوب پروتئینی:

مرغ منبع خیلی خوب پروتئین است و 120 گرم آن حدود 70 درصد نیاز پروتئین بدن را برآورده می ‏سازد.

همان‏ طور که می ‏دانید بدن ما انسان ‏ها از پروتئین تشکیل شده است و پروتئین ها از واحدهای ساختمانی به نام اسید آمینه. ما اسید آمینه ‏های لازم برای ساخت پروتئین‏ های بد‏ن‏ مان را از منابع حیوانی و گیاهی آن دریافت می‏ کنیم و با آنها، پروتئین‏ مورد نیاز بدن ‏مان را بازسازی می ‏کنیم.

 

 

غذایی کم چرب :

افرادی که می ‏خواهند که مقدار چربی غذای ‏شان را کم کنند، می ‏توانند از گوشت مرغ استفاده کنند. لخم ‏ترین قسمت گوشت مرغ، گوشت سینه‏ می‏ باشد که در مقایسه با ران، چربی اش نصف است.

گوشت مرغ در مقایسه با گوشت گاو، چربی اشباع کمتری دارد. با این حال پوست مرغ دارای مقدار زیادی چربی اشباع است و به همین دلیل قبل از پخت، باید پوست آن را کاملا جدا کرد.

 

 

پیشگیری از پوکی استخوان در سالمندان:

مطالعات نشان می ‏دهد که سالمندان، به مقدار کافی پروتئین مصرف نمی کنند. پروتئین برای پیشگیری از کاهش تراکم استخوان در سالمندان حائز اهمیت است. البته دقت داشته باشید که دریافت رژیم های پُرپروتئین نیز پوکی استخوان را تشدید می کند. بنابراین باید در حد متعادل غذاهای پروتئینی خورد.

 

 

 

 

 

پیشگیری از سرطان:

* مرغ منبع بسیار خوبی از ویتامین B3 (نیاسین)است که یک ویتامین ضد سرطان می ‏باشد. DNA به ویتامین B3 نیاز دارد و کمبود نیاسین به اندازه ‏ی کمبود سایر ویتامین‏های گروه B در ارتباط مستقیم با بیماری های ژنتیکی می ‏باشد.

مصرف 120 گرم گوشت مرغ حدود 72 درصد نیاز بدن به این ویتامین را برآورده می ‏سازد.

* گوشت مرغ همچنین یک منبع خوب سلنیوم می‏ باشد. سلنیوم برای سلامتی انسان یک اهمیت ویژه و اساسی دارد. سلنیوم یکی از اجزای بسیار مهم واکنش‏های متابولیکی در بدن می‏ باشد که عبارتند از متابولیسم هورمون ‏های تیروئیدی ، سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی و سیستم ایمنی. مطالعات گوناگون نشان داده است که بین بروز سرطان ‏ها و دریافت سلنیوم یک ارتباط مهم وجود دارد. سلنیوم مانع سرطان می ‏شود.

مصرف 120 گرم گوشت مرغ 40 درصد نیاز روزانه ی بدن به سلنیوم را بر طرف می ‏سازد.

 

خواص گوشت بوقلمون

تغذیه و سلامتی

بوقلمون ؛ گوشت
 استفاده از گوشت بوقلمون چند سالی است که در کشور ما افزایش یافته و اغلب آن را در قفسه مواد پروتئینی فروشگاه‌های بزرگ به صورت تکه‌های ران و سینه بسته‌بندی شده یا به صورت درسته در برخی مغازه‌های عرضه‌کننده گوشت مرغ می‌بینیم، اما سوال اینجاست، با توجه به قیمت بالای گوشت بوقلمون نسبت به گوشت مرغ، آیا وارد کردن این گوشت به برنامه غذایی مفید است؟

بوقلمون پرنده‌ای از نژاد قرقاولان و بزرگ‌ترین و سنگین‌وزن‌ترین پرنده خانگی است. گوشت این پرنده حاوی هر دو نوع گوشت سفید و قرمز است. 65 درصد گوشت بوقلمون سفید و در ناحیه سینه و 35 درصد آن تیره و در ناحیه ران‌ها قرار دارد. هریک از این گوشت‌ها از نظر طعم و مزه باهم متفاوتند. گوشت سینه و بال‌ها سفید و لذیذ و از نظر مزه شبیه گوشت گوساله است و گوشت قرمز آن که اغلب در ران‌ها یافت می‌شود، بسیار نرم و طعمی شبیه گوشت پرندگان وحشی یا شکاری را دارد.

خواص گوشت بوقلمون

افزایش حجم توده گوشت قسمت‌های سینه و ران نسبت به حجم استخوان و در نتیجه ضایعات کمتر نسبت به گوشت‌های مشابه ویژگی برجسته بوقلمون است.

گوشت بوقلمون به دلیل بافت ویژه‌ای که دارد هنگام طبخ حجم خود را از دست نمی‌دهد و به دلیل داشتن پروتئین بالا، حداقل چربی اشباع، کمترین سطح کلسترول و فقدان چربی میان بافتی در مقایسه با گوشت قرمز از اهمیت بسیاری برخوردار است و منبع خوبی از ویتامین‌های A، B1، B3، B6، B12 و املاحی چون سلنیوم، منیزیم، مس، آهن، روی، پتاسیم و اسید آمینه تریپتوفان به شمار می‌رود. یکی از ویژگی‌های منحصر بفرد گوشت بوقلمون نسبت به سایر گوشت‌های سفید، ویتامین A و نقش مهم تقویت سیستم ایمنی آن است که بویژه در فصل سرما، مصرف آن به کودکان و سالمندان توصیه می‌شود.

فراورده های گاو

گوشت

گوشت یکی دیگر از فرآورده های گاو است. گاو ممکن است که برای تولید شیر، گوشت و یا کار نگهداری شود. اما پس از آنکه عمر بهره برداری گاو غیر گوشتی به ایان می رسد روانه کشتارگاه شده و از گوشت آن استفاده می شود. در بیشتر کشورهای اروپایی که زمین قابل استفاده برای پرورش گاوهای گوشتی محدود است از گاوهای شیری جهت تولید گوشت نیز استفاده می شود. در این کشورها، بخش مهمی از گوشت گاو مورد نیاز از کشنارگاههای گاوهای شیری و گوساله های نر آنها بدست می آید. تولید کنندگان گوشت گاو ، گوساله های نر خالص از نژادهای شیری و همچنین گوساله های نژاد آمیخته ناشی از نژادهای گوشتی و شیری را خریداری و پروار می کنند. برخی از گاوداران گوساله های اضافی را پروار مرده و درآمد بیشتری بدست می آورند. گرچه تقاضا برای گوشت گاو زیاد است ، اما به دلیلی این که بازده تبدیل خوراک به وزن زنده در آن کم است و دوره نگهداری و پرورش گاو گوشتی و ارائه به بازار از دیگر دامهای گوشتی و بویژه طیور زیاد است بنابراین گوشت گاو نسبتاً گران تمام می شود.

 

ویژگیهای غذایی گوشت

گوشت بیشتر ترکیبات لازم برای یک جیره غذایی کامل را داراست:

1- پروتئین : گوشت تازه 15 تا 20 درصد پروتئین دارد که تمام آمینواسیدها در گوشت گاو مانند گوشت انسان است. 
2- انرژی : گشت نبع غنی از کالری است که مقدار آن به میزان چربی موجود در گوشت بستگی دارد. 
3- مینرالها: گوشت منبع غنی از چند مینرال است و بویژه از نظر فسفر و آهن غنی است. 
4- ویتامینها: گوشت یکی از غنی ترین منابع ویتامینهای گروه B کمپلکس است. 
5- گوارش پذیری: گوارش پذیری گوشت بسیار زیاد است ، به گونه ای که نزدیک به 95درصد از چربی و 97 درصد از پزوتئین آن گوارش پذیر است.

فرآورده های فرعی

اگر گوشت ناشی از لاشه حیوان پس از کشتار را محصول اصلی بنامیم ، دیگر قسمتهای حیوان را میتوان فرآورده های فرعی دانست. پس از کشتار حیوان بیش از 100 فرآورده فرعی بدست می آید که هر یک از آنها به گونه ای مورد استفاده قرار می گیرد. پاره ای از آنها عبارتند از :

1) پوست: استفاده از پوست گاو بوسیله انسان به 1000 سال پیش باز می گردد که از آن در زمانهای بسیار پیش برای تهیه لباسهای معمولی و لباسهای رزم استفاده می شد. امروزه نیز از آن برای تهیه چرم جهت ساختن کفش و مانند آنها استفاده می شود. پوست یکی از مهمترین فرآورده های دامی به شمار می آید که بسته به کیفیت و سن گاو ممکن است بین 10 تا 15 درصد از ارزش دام زنده را در برگیرد. 
2) چربی: پس از پوست چربی با ارزش ترین فرآورده ایی است که از کشتار گاو بدست می آید. پیه که از آب کردن بخشهای غیر خوراکی گاو بدست می آید از زمانهای بسیار کهن مورد استفاده قرار می گرفته و از آن برای ساختن شمع استفاده می شد. اکنن پیه را بیشتر برای تهیه صابون ، پودرهای شوینده بکار می برند. همچنین از این چربیها برای تهیه صابون، غذای دام ، رنگ و پلاستیک استفاده می شود. از چربی گاو برای تولید گلیسیرین نیز استفاده می شود. 
3) دیگر اعضاء: قلب ، جگر، زبان، کله و پاچه که به تازگی در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی هوادارانی بدست آورده است. 
4) مو: از موی درون گوش گاو برای تهیه بروسهای ظروف نقاشی استفاده می شود. 
5) روده ها و مثانه:برای نگهداری سوسیس، پنیر و دیگر مواد غذایی استفاده می شود. همچنین از روده ها برای تولید نخ های جراحی استفاده می شود و هپارین از لایه مخاطی روده باریک بدست می آید. 
6) کلاژن: بافتهای پیوندی لبها، سر، قوزک پا و استخوانها برای تولید کلاژن و چسب بکار برده می شوند. مهمترین کاربرد این چسب در بخاری است. 
7) خون:خون برای تولید مواد آتش نشانی و چسب بکار می رود. از پروتئین خون جهت تغذیه نیز استفاده می وشد. 
8) شاخ، سم و استخوانهای گاو: برای تهیه وسایل زینتی و تزئینی مانند دکمه ، دسته چاقو ، شانه و مانند آنها استفاده می شود.پودر استخوان نیز پس از سوختن برای تصفیه قند مورد استفاده قرار می گیرد. 
9) غدد بدن: از غدد مختلف بدن مواد شیمیایی گوناگونی بدست می آید که در پزشکی کاربرد دارند. 
10) کود گاو: از نظر کمک به حاصلخیزی زمین با ارزش است و در آمد ناشی از فروش کود در هر گاوداری رقم مهمی از درآمد را تشکیل می دهد. در نقاطی که زراعت و گاوداری باهم انجام می شود، چرای گاو در زمینهای زراعی موجب افزایش حاصلخیزی زمینها می شود. 
11) کار: تقریباً تا 1000سال قبل از میلاد مسیح ، تنها برای حمل و نقل های سنگین از گاو استفاده می شد. اگرچه که توان گاو از اسب بیشتر نیست، اما گاو بهتر می تواند در زمینهای ناهموار حرکت کند و پایداری آن بیشتر است. برای آرام کردن حیوان ، معمولاً گاوهای نر را اخته می کنند. در سده های میانه در اروپا برای انجام کارهایی مانند شخم زدن زمین رقابت زیادی بین اسب و گاو وجود داشت که سرانجام اسب جایگزین گاو شد. در آسیا و آفریقا هم از گاو برای شخم زدن زمین و همچنین برای خرمن کوبی و دیگر کارهای زراعی استفاده می شود.

مصرف شیر

یر و سلامتی

اعتقاد بر این است که مصرف زیاد کلسترول و اسیدهای چرب اشباع که میزان آنها در فرآورده های دامی بیشتر از فرآورده های گیاهی است ، کلسترول خون را بالا برده و منجر به وقوع تصلب شرائین و بیماری های مزمن قلبی می شود . به دنبال تحقیقات صورت گرفته ، بعضی شواهد نشان می دهد که شیر ، شیر پس چرخ و ماست تأثیر منفی بر روی کلسترول دارند . فرآورده های شیر عموماً دارای اسید چرب اشباع یا کلسترول خیلی زیاد نیستند . همانگونه که در آزمایش تحقیقی 8 هفته دریافت شیر و فرآورده های آن در افراد چاق و دارای اضافه وزن ، LDL کلسترول را به میزان 4/8 درصد کاهش داد. آزمایشهای دیگر نشان داده کلسیم پپیترهای بیواکتیو و مواد ناشناخته دیگر در شیر کامل نیز از افزایش فشار خون جلوگیری می کنند و فولیک اسید و ویتامینهای B6, B12 و سایر عوامل ناشناخته در کاهش هموهموسطتشین که خود از فاکتورهای ایجاد بیماریهای قلبی می باشد دخالت دارد . اسید لینولئیک کنژوگیه موجود در شیر نیز با اثرات آنتی اکسیدانی و کاهنده چربی دارای خاصیت ضد تصلی شرائین می باشد. این اسید همچنین در بهبود اگزمای کودکان و تأخیر در پیشرفت آن نقش بسزایی دارد . دریافت مکمل های شیر در گروه آزمایشی با بهبود کمبود منیزیم ( عامل فشارخون ) و دریافت قابل توجه ویتامین B12( ضد آنمی ) همراه بود . اگر چه حرارت دهی شیر با اشعه مایکروویو میزان ویتامین B12 را به میزان 30تا40 درصد از بطن می برد . 

جدول زیر تأمین نیاز پروتئین حیوانی یک انسان با تغذیه نیم لیتر شیر را نشان می دهد ؛

افراد	نیاز کل پروتئین در روز (گرم)	پروتئین حیوانی  (گرم)	کلسیم  ( میلی گرم )	فسفر  ( میلی گرم)	ویتامینB1  (میلی گرم)
مرد	56	28	800	800	2
زن	54	27	700	700	8/1
کودک9-7 ساله	52	26	800	800	6/1
ترکیبات شیمیایی	5/16	5/16	590	450	1

خواص عسل زنبور عسل

عسل معجزه ای برای سلامتی بدن

مصرف عسل باکتری هایی را که آکنه ایجاد می کند، از بین می برد. با استفاده از عسل به صورت موضعی می توان زخم های دیابتی را درمان کرد.سلول های مرده پوست را از بین می برد و باعث نرمی آن می شود، خط های ایجاد شده روی صورت را کاهش می دهد و خشکی آرنج و پاشنه پا را برطرف می کند. نرم کننده حاوی عسل، از ایجاد موخوره جلوگیری می کند و باعث براقی مو می شود.روند سوخت و ساز را تسریع می بخشد و باعث کاهش وزن می شود.

مصرف آن با سیر خام، ویروس و عفونت های باکتریایی را از بین می برد.تقویت کننده بینایی و تسکین دهنده گلودرد است و به نوعی شربت سینه محسوب می شود.انرژی زاست، خستگی مفرط را برطرف می کند، میزان هوشیاری ذهن را افزایش می دهد؛ تقویت کننده سیستم ایمنی بدن است، ماده مغذی، ویتامین و آنتی اکسیدان های لازم را به بدن می رساند.با بهبود جریان خون رسانی، مانع از بیماری قلبی و آسیب به رگ ها و به خصوص مویرگ ها می شود.عملکرد روده را تنظیم می کند، قولنج و سندروم بی قراری روده ها را درمان می کند خاصیت ضد باکتریایی و ضد عفونی کننده دارد. سوختگی را تسکین می دهد، زخم ها را ضدعفونی می کند، التهاب و درد را کاهش می دهد و روند درمان را تسریع می بخشد.میزان اضطراب را کاهش می دهد و مانند مسکن عمل می کند.آرامش و خواب آرام ایجاد و میزان PH بدن را قلیایی می کند.مانع از شکل گیری تومورهای سرطانی می شود. از سوء هاضمه و رفلکس اسیدی معده می کاهد، زخم های دستگاه گوارش را درمان می کند.

خواص گوشت گوسفندی

گوشت گوسفند و خواص آن

خواص گوشت گوسفند

-    زمانی که صحبت از تأمین امگا 3 بدن به میان می آید ناخودآگاه ذهن ما به سمت آجیل و ماهی کشیده می شود، اما باید بدانید که گوشت گوسفند دارای میزان قابل توجهی از امگا 3 می باشد.

-    گوشت گوسفند حاوی میزان بالای پروتئین می باشد.

-    گوشت گوسفند منبع غنی از آهن است. مصرف تکه ای از این گوشت می تواند 20% از آهن مورد نیاز روزانه بدن یک مرد و 12% آهن مورد نیاز روزانه بدن یک زن را تأمین کند. آهن موجود در گوشت گوسفند برای پیشگیری از کم خونی ضروری است. خاصیت آهن موجود در گوشت گوسفند جذب راحت آن توسط بدن است. از آنجائیکه آهن یک عنصر حیاتی جهت تشکیل گلبولهای قرمز خون می باشد مصرف این گوشت بسیار مفید می باشد.

-    با مصرف گوشت گوسفند شما می توانید 45% از روی مورد نیاز بدن که برای رشد و تقویت سیستم ایمنی بدن ضروری می باشد را دریافت کنید. روی موجود در گوشت گوسفند نسبت به روی موجود در خوراکیهای دیگر نظیر لبنیات و حبوبات راحت تر جذب بدن می شود. 

-    گوشت گوسفند و بره منبع بسیار خوبی از ویتامینهای گروه B می باشد.این گروه از ویتامین ها برای سوخت و ساز بهتر بدن ضروری می باشد. با مصرف قسمتی از گوشت این حیوان فرد می تواند 100% از نیاز ویتامین B12 روزانه خود را دریافت کند.

-    گوشت گوسفند حاوی عناصر کمیابی نظیر مس،منگنز و سلنیم می باشد.

-    با استفاده از روشهای جدید قصابی و خرد کردن گوشتها، با جدا کردن چربیهای اضافی، میزان چربی موجود در گوشتها نیز بسیار کمتر شده است. به عنوان مثال استیک ران گوسفند دارای 5% چربی می باشد.

-    نیمی از چربی موجود در گوشت گوسفند، اشباع نشده است به همین جهت برای سلامتی انسان مفید بوده و به طور معمول مصرف این نوع گوشت در رژیم های غذائی سالم توصیه می شود.

پرورش جوجه بلدرچین ها و خواص محصولات آن ها

پروتئین یک ماده مهم است که باید در غذای روزانه ما وجود داشته باشد. این ماده برای رشد و سلامت بدن بسیار ضروری است. پروتئین، هم در غذاهای گیاهی و هم در غذاهای حیوانی وجود دارد؛
امّا دانشمندان علم تغذیه عقیده دارند که پروتئین حیوانی بهتر از پروتئین گیاهی است.

گوشت طیور به عنوان یک منبع پروتئین حیوانی اهمیت زیادی دارد؛ به همین دلیل در کشورهای مختلف، سرمایه گذاری زیادی روی صنعت پرورش طیور از جمله بلدرچین شده است.

میزان پروتئین موجود در گوشت این پرنده (بلدرچین) از پروتئین گوشت سایر پرندگان و نشخوارکنندگان معمولی ۱۰- ۵ درصد بیش تر است.

گوشت و تخم بلدرچین به لحاظ ارزش غذایی و درمانی، بسیار مورد توجه است. میزان پروتئین موجود در گوشت این پرنده (بلدرچین) از پروتئین گوشت سایر پرندگان و نشخوارکنندگان معمولی ۱۰- ۵ درصد بیش تر است. وجود عناصر معدنی کمیاب و ویتامین های مختلف در گوشت این پرنده، باعث شده است که گوشت آن برای درمان بعضی از بیماری ها، مانند آسم، تشنج، فشارخون، ضعف اعصاب و ناراحتی های روانی و بی خوابی مفید باشد.

گوشت بلدرچین منبع خوب نیاسین ، فسفر، مس، تیامین ، ریبوفلاوین ، ویتامین B6 ، روی ، آهن و سلنیوم است.

تخم بلدرچین در مقایسه با تخم مرغ، به مراتب ارزش غذایی بالاتری دارد.
یک تخم بلدرچین هر چند که از لحاظ وزنی حدود یک پنجم وزن تخم مرغ معمولی را دارد، ولی نسبت به آن دارای ۵ برابر فسفر، ۵/۷ برابر آهن، ۶ برابر ویتامین B1(تیامین) و ۱۵ برابر ویتامین B2 (ریبوفلاوین) می باشد.

نکاتی در مورد خرید بلدرچین و نحوه نگهداری آن

گوشت خام بلدرچین در یخچال به مدت ۲ روز، و گوشت پخت? آن حداکثر ۳ روز قابل نگهداری است.

برای خرید گوشت بلدرچین اول از تاریخ انقضای آن اطمینان حاصل کنید. گوشت تاز? بلدرچین باید بدون بو، کاملاً تمیز و عاری از هر گونه بقایای پر باشد. و بهتر است دراولین فرصت ممکن پس از خرید، آماد? مصرف شود. گوشت خام بلدرچین در یخچال به مدت ۲ روز، و گوشت پخت? آن حداکثر ۳ روز قابل نگهداری است. بدین منظور آن را در بسته ای پلاستیکی یا فویل پیچیده و در سردترین قسمت یخچال نگه داری کنید.

اگر قصد پختن بلدرچین را تا ۲ روز پس از خرید ندارید، آن را منجمد کنید. به این منظور بهتر است آن را با همان بسته بندی هنگام خرید در فویل پیچیده و یا این که در کیسه فریزر گذاشته و هوای داخل آن را کاملاً خارج کنید. گوشت منجمد بلدرچین، در فریزر به مدت ۳ ماه قابل نگه داری است.

روش رفع انجماد گوشت منجمد بلدرچین

هیچگاه بلدرچین منجمد را در درجه حرارت اتاق جهت رفع انجماد نگذارید. بهتر است آن را در یخچال گذاشته تا در طول شب رفع انجماد شود؛ هم چنین می توانید با غوطه ور کردن آن در آب سرد، رفع انجماد کنید. بدین منظور پرنده را با همان بسته بندی منجمد شده و یا با قرار دادن در بسته ای مقاوم نسبت به آب، داخل آب سرد قرار دهید و هر ۳۰ دقیقه یکبارآب را عوض کنید. بلدرچین ظرف مدت یک ساعت یا کمتر رفع انجماد می شود.